- Eerste lezing: Zacharias 9, 9-10
- Evangelie: Mattheus 11, 25-30
‘Dan kondigt uw koning vrede af onder de volkeren.’
Zusters en broeders, het is maar een heel kort zinnetje uit de eerste lezing, maar het bevat een woord waar we spijtig genoeg alleen maar kunnen van dromen, en dat is vrede.
Immers, hoe kan je spreken van vrede als je weet dat Trump het dertig jaar oude wapen- en kernwapenverdrag tussen Rusland en Amerika zonder meer opblaast? Als gevolg daarvan doet Rusland natuurlijk hetzelfde. Die andere meer en meer gevaarlijke grootmacht China wil zelfs niet eens praten over zulke verdragen, maar wil alleen nog uitdagen en onderdrukken. En er is nog zoveel meer. Er zijn de oorlogen in Syrië, Jemen en Libië die al jaren aanslepen. Er zijn de gestoorde heersers in Amerika, Brazilië, Rusland, China, Turkije, Iran, Saoedi-Arabië, Noord-Korea, Venezuela en zoveel andere landen, die niets geven om vrede, integendeel, ze zetten zich alleen in voor macht en nog meer macht, en voor haat en tweedracht. Met als gevolg dat er vandaag wereldwijd tachtig miljoen vluchtelingen zijn, en dat nationalisme, racisme, populisme en nog zoveel andere volgelingen van nazisme, fascisme en communisme steeds meer de norm worden.
Maar het is niet alleen de wereldvrede die bedreigd wordt, ook de vrede tussen mensen onderling maakt moeilijke tijden door. Zoveel oude en nieuwe gezinnen breken, gewezen partners haten elkaar dikwijls net niet, kinderen breken met hun ouders, ouders breken met hun kinderen, burenruzie, dorpsruzie … er zijn zoveel varianten van onvrede.
Maar er is niet alleen onvrede, oorlog en machtswellust, integendeel, er zijn ook miljoenen mensen van wie Jezus in het evangelie zegt: ‘Ik loof U, Vader, Heer van hemel en aarde, omdat Gij deze dingen verborgen gehouden hebt voor wijzen en verstandigen, maar ze aan eenvoudige mensen hebt geopenbaard.’ Met die wijzen en verstandigen verwijst Hij naar de hogepriesters, schriftgeleerden en farizeeën die zichzelf te knap en te belangrijk vonden om te luisteren naar zijn woorden van liefde en vrede. Net zoals de machthebbers van vandaag zichzelf te geniaal en te belangrijk vinden om te luisteren naar woorden van liefde en vrede. Dat willen eenvoudige mensen juist wél, want ze zijn helemaal niet op zoek naar macht, uitbuiting en onderdrukking, integendeel, ze moeten die tirannie ondergaan. Het is dus niet verwonderlijk dat Jezus zegt: ‘Kom allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt gaat. Neem mijn juk op en leer van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zal je werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’
Jezus’ juk is dus geen zwaar gareel dat ons belast, en nog minder is het de druk en de dwang van de wereld en de maatschappij waarin we leven. De druk en de dwang van de tirannie van zoveel gestoorde machthebbers, van het eigen groot gelijk, van racisme, van egoïsme, van macht en van zoveel andere jukken waaronder mensen gebukt gaan. Zo is Jezus’ juk echter helemaal niet, integendeel, het is een mantel van liefde en vrede die zich over ons uitspreidt.
Zusters en broeders, weet je waar we moeten voor oppassen? Dat we misschien liever bij de zogezegde wijzen en verstandigen horen dan bij de kleinen en de eenvoudigen. Dat we onszelf dus te knap en te zelfstandig vinden om naar iemand te luisteren. God de Heer houdt niet van zulke menselijke trots. Hij kiest voor eenvoud, nederigheid, liefde en vrede, want Hij is liefde, en die is veel toegankelijker voor eenvoud en nederigheid dan voor zelfoverschatting en zelfverheerlijking. Jezus’ aanbod om zijn juk op te nemen is dus geen rustpauze na een vermoeiende dag, maar een oproep tot navolging van zijn woorden en daden van liefde en vrede, want die brengen rust zich mee. Een rust die we in deze zomerse vakantietijd best kunnen gebruiken en waar we echt van kunnen genieten. Laten we die rust zeker niet missen. Amen.