- Eerste lezing: Jesaja 9, 1-3.5-6
- Evangelie: Lucas 2, 1-14
Zusters en broeders,
‘Het volk dat in het donker ronddwaalt, ziet een groot licht. Het straalt over hen die wonen in het land van de doodse duisternis’, klinkt het in de eerste lezing. En verderop horen we: ‘Een Kind is ons geboren, een Zoon werd ons geschonken, en men noemt Hem: Wonderbare Raadsman, Goddelijke Held, eeuwige Vader, Vredevorst.’ En die Raadsman, die Held, die Vader, die Vredevorst is het kind dat geboren wordt in het evangelie. Niet in een paleis of in een chique villa in een stad vol pracht en praal, maar in een stal, want er was voor Hem geen plaats in de herberg. En toch zingen de engelen vol vreugde: ‘Eer aan God in den hoge en vrede op aarde aan de mensen die Hij liefheeft.’ Dat zijn dus alle mensen, want allen zijn zij Gods kinderen.
Het was ten tijde van de volkstelling onder keizer Augustus, zegt de evangelist, maar er was helemaal geen volkstelling in die tijd. Die is erbij gehaald om aan te tonen waar de echte macht ligt in de nieuwe tijd: niet bij keizer Augustus, niet bij koning Herodes en ook niet bij de andere machthebbers hier op aarde, maar bij een goddelijk kind dat vrede brengt, en licht is in de duisternis waarin het volk ronddwaalt. Een Kind dat een nieuwe tijd brengt, een tijd van vrede.
Dat kind werd geboren in een stal, zoals er vandaag zoveel kinderen geboren worden: op straat, onder een brug, in krotten. Zijn dat ook goddelijke kinderen en brengen zij ook vrede? Of zijn het kinderen zonder heden en zonder toekomst, verwaarloosde kinderen, kinderen over wie de engelen niet vol vreugde zingen dat er een redder geboren is?
Want ook dat is Kerstmis: dat er wereldwijd veel ellende heerst, veel onrecht, veel corruptie, en veel onverschilligheid ten aanzien van al die ellende. En ook veel geweld. Want de heersers van vandaag zijn zeker niet allemaal vredevorsten, integendeel, ze zijn vorsten van geweld, van oorlog, van vernietiging. Vorsten die niet van het Kind in de kribbe willen horen, want dat brengt liefde, vrede en gerechtigheid, en daar willen zij niet van weten.
In die wereld van vandaag moeten we ons afvragen of God, of Jezus in zo’n wereld wil en kan geboren worden. Een wereld van aanslagen, van moorden, van platgebombardeerde steden en dorpen. Een wereld zoals we hem elke dag zien op tv. Wil en kan God in zo’n wereld geboren worden? Als christenen kunnen we alleen maar zeggen; Ja, gelukkig dat Hij dat kan en wil, want als God nergens meer aanwezig zou zijn, zou de hele wereld het lot ondergaan van Oekraïne en Gaza, en zoveel andere plaatsen van oorlog en ellende.
Zusters en broeders, we moeten ons de vraag stellen wie God, wie Jezus is voor ons. Zien wij Hem als een vredevorst, en zijn wij bereid om mee te werken aan de opbouw van zijn Rijk van liefde en vrede, of verwachten wij van Hem dat Hij alle problemen zelf oplost? Of zien we in Hem niets meer dan dat kind in die kribbe, waar we een rijkelijk feest met veel cadeaus en veel eten en drinken aan overhouden? Wat zou het een heerlijke Kerstmis zijn als dat Kind voor ons beeld van God was die tot ons komt en met ons meegaat naar zijn Rijk van liefde, vrede en gerechtigheid. God die is een licht in de doodse duisternis waarin wij vaak verdwalen. Moge het zo zijn: dat God, dat Jezus een licht is alle dagen van ons leven. Zo’n zalige Kerstmis wens ik ons allen toe. Amen.