Zusters en broeders,
‘God ziet niet zoals een mens ziet. Een mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer kijkt naar het hart.’ Dat hoorden we in de eerste lezing. Samuel is op zoek is naar een vervanger van koning Saül, en zijn keuze is gebaseerd op het uiterlijk voorkomen van mogelijke kandidaten. Dat is echter niet belangrijk voor de Heer onze God, want voor Hem telt niet het uiterlijk, wel het hart, het innerlijk. Dus wordt geen van de sterke volwassenen, maar wel de jonge herder David door Samuel tot koning gezalfd.
Hoe belangrijk het uiterlijk van en voor mensen is, blijkt ook in het evangelie. Jezus en zijn leerlingen zien een blindgeboren man, en onmiddellijk vragen de leerlingen of die man of zijn ouders gezondigd hebben, want anders was hij toch niet blind geboren? ‘Noch hij noch zijn ouders hebben gezondigd’, antwoordt Jezus, ‘maar Gods werken moeten in hem openbaar worden.’ En die werken worden alleen maar openbaar als die man niet aan zijn lot wordt overgelaten, maar geholpen wordt, want hulp aan mensen in nood: dat is God openbaren. God wil immers het goede voor al zijn kinderen. Dat vraagt Hij ook aan ons en aan alle mensen: dat wij goed zouden zijn voor elkaar. Dat is niet altijd vanzelfsprekend. We merken dat zeer goed in het vervolg van het verhaal: Jezus geneest de blinde, en dat leidt tot een zware rel met enkele farizeeërs. Die genezing heeft immers op de sabbat plaatsgevonden, en dat is de dag waarop een jood niets mag ondernemen, ook al is dat iets goeds voor iemand anders.
‘Mijn visie’ versus ‘jouw waarheid’ zeggen de wegwijzers vandaag, en dat zijn woorden die direct van toepassing zijn op de lezingen: de visie van Samuel en de farizeeërs tegen de waarheid van God onze Heer. Maar die woorden zijn ook van toepassing op onszelf en op Broederlijk Delen. Komt onze visie overeen met Gods waarheid? De waarheid dat we zijn werken moeten openbaren zoals Jezus zegt? De waarheid dat we dus goed moeten zijn voor elkaar en moeten delen met elkaar? Of botst die waarheid met onze visie dat we vooral alleen aan onszelf moeten denken?
Zoals elk jaar in de veertigdagentijd worden we door Broederlijk Delen uitdrukkelijk opgeroepen om niet te doen: alleen aan onszelf te denken, maar om te leven naar Gods waarheid. ‘Stort regen voor Burkina Faso’, luidt hun slogan, en zoals altijd is dat een slogan die heel veel zegt. Want regen, of beter gezegd: gebrek aan regen, veroorzaakt immense problemen in Burkina Faso. Dat is een Afrikaans land dat negen keer zo groot is als België, ongeveer twintig miljoen inwoners telt, en bij de armste landen van de wereld hoort. Voor een deel is het ook een woestijnland, waar het regenseizoen slechts vier maanden duurt, en daarna breekt de grote droogte uit. Een land dat weet dat honger moeilijk uit te roeien is. Maar ook een land waar niet iedereen zich daarbij neerlegt. Waar veel mensen streven naar een beter, een menswaardiger leven. Dikwijls zijn dat vrouwen, die zich immens inzetten voor hun gezin. Niet alleen voor voldoende voedsel in het lange droogteseizoen, maar ook voor genoeg inkomen om hun kinderen naar school te kunnen laten gaan en er voor hun gezondheid te kunnen zorgen.
Amssetou, de vrouw op de affiche, is een van die sterke vrouwen. Ze is aangesloten bij ADIF, een lokale vrouwenvereniging die zich niet alleen inzet voor voeding en onderwijs, maar ook voor vrouwenrechten, want net zoals in zoveel andere Afrikaanse en Arabische landen hebben vrouwen zo goed als geen enkel recht in Burkina Faso. Het is dus die vrouwenvereniging die gesteund wordt door Broederlijk Delen. Zoals altijd beveelt Broederlijk Delen daarbij niet van bovenuit wat er moet gebeuren, maar steunt het de organisatie, die precies weet wat er moet gebeuren, en die zich daar ook volledig voor inzet. Dankzij die steun wordt er nu wél naar vrouwen geluisterd en worden er rond de velden dijkjes gebouwd. Zo spoelen de grond en het zaaigoed tijdens het regenseizoen niet meer weg en kan de regen diep in de bodem doordringen. Daardoor is de oogst verviervoudigd en is er geen honger meer. En ook dankzij Broederlijk Delen is er variatie gekomen in de landbouw, zodat de voeding veel gezonder is, en de boeren er al eens een geit of een schaap kunnen op nahouden.
Zusters en broeders, ‘Stort regen voor Burkina Faso, zegt de slogan. Maar regen storten, nee, dat kunnen we niet. Wat we wel kunnen, is door onze bijdrage Broederlijk Delen de kans geven om Burkina Faso te helpen. Laat die bijdrage zo mild zijn dat Gods waarheid ook onze visie wordt, en dat we, net zoals God onze Heer, naar het hart van onze medemensen kijken, en ons niet door uiterlijk en bezit laten leiden. Amen.