Jaar 2009-2010 Cyclus C

Bezinning bij / surfen naar:

• Filippenzen 2, 6-11
• Lucas 22, 14-23.56
  Zusters en broeders,

   In het lijdensverhaal volgens Mattheus en Marcus roept Jezus een paar minuten voor zijn dood met luide stem: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’ Vandaag hebben we het lijdensverhaal volgens Lucas gelezen, en daarin roept Hij juist voor zijn dood: ‘Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest.’

  Wel, ik denk dat ons christen zijn zich tussen deze beide woorden van Jezus in bevindt. Tussen de wanhoop bij Marcus en Mattheus, en het geloof en het vertrouwen bij Lucas. ‘Mijn God, waar zijt Gij’, wanneer we getroffen worden door ziekte, tegenslag, dood van een geliefde. ‘God, waarom ik?’, wanneer ons leven overhoop wordt gehaaldd door onenigheid en ruzie, wanneer een van onze kinderen of kleinkinderen een weg inslaat die naar nergens voert, wanneer wijzelf of iemand die ons na aan het hart ligt het slachtoffer wordt van een  ongeval of misdrijf. ‘God, waarom?’ wanneer onze Kerk door elkaar wordt geschud door het ene schandaal na het andere. ‘God, waarom hebt Gij ons verlaten?’ wanneer we zien hoe onze gemeenschap almaar kleiner wordt. 

  Een gevoel van verlatenheid, maar tegelijk een teken van vertrouwen, want in onze verlatenheid, in onze wanhoop soms, keren we ons toch tot God. ‘God, waar zijt Gij? God, waarom laat Gij ons in de steek?’ Het is wellicht precies vanuit die verlatenheid en die wanhoop dat we kunnen groeien naar het vertrouwen van Jezus: ‘Vader, in uw handen beveel ik mijn geest. Ik leg mijn leven in uw handen en wat Gij doet, is welgedaan.’ Precies over dat  vertrouwen van Jezus zegt Paulus in de eerste lezing zulke mooie woorden.

  Zusters en broeders, laten we groeien naar dat vertrouwen en naar die overgave die onszelf, ons gezin, onze gemeenschap en onze wereld zullen brengen tot geborgenheid en vrede. Amen. 
  

Download deze preek in Microsoft Word formaat