Bezinning bij / surfen naar:
Zusters en broeders,
In de eerste lezing horen we een van de visioenen uit het boek Openbaring van Johannes. Het gaat over een vrouw in barensweeën, en een draak is eropuit haar kind te verslinden. Maar dat kind wordt ijlings weggevoerd naar God, en zijzelf slaagt erin naar de woestijn te vluchten, waar ze een plaats krijgt die haar door God is bereid. Het is een duistere tekst, waarbij de vrouw gewoonlijk gezien wordt als een beeld van de Kerk die doorheen vervolgingen en beproevingen Christus blijft verkondigen en Hem telkens opnieuw laat geboren worden in en door het geloof. En de draak, die staat voor de duivel die het Godswerk wil vernietigen.
Maar je kunt de vrouw ook zien als symbool voor de mensheid in haar geheel. De mensheid die deel is van de hele schepping, want de vrouw is bekleed met de zon, de maan ligt onder haar voeten en op haar hoofd draagt ze een kroon van twaalf sterren. De grote, vuurrode draak heeft zeven koppen en tien horens, en met haar staart veegt ze een deel van de sterren weg. Dit alles lijkt er sterk op te wijzen dat het niet alleen om de Kerk gaat, maar ook, en misschien zelfs vooral, om de mensheid die op zoek is naar het goede, maar die voortdurend bedreigd wordt door het kwade.
En dat kwade, dat moeten we niet ver gaan zoeken. Het zit in ons en in onze wereld, en het probeert het goede te vernietigen. Het heeft veel namen, en het verschijnt onder veel gedaanten. Het heet drugskartel en drugsoorlog, of fundamentalisme en zelfmoordterrorisme. Het verschijnt als een nette Noorse jonge man, en het vermoordt talloze andere jonge mensen. Het heet honger en armoede, en vluchtelingenkamp en uitbuiting. Het draagt exotische namen als Al Quaeda of Al Shabaab of Taliban, het moordt naar hartenlust, en het vernedert en verminkt vrouwen op een gruwelijke wijze. Het heet pedofilie, en het misbruikt zijn macht om kinderen voor het leven te tekenen. En het heet ook ontrouw, geldgewin, egoïsme en hebzucht. Het zijn maar enkele namen en enkele gedaanten van het kwade, maar we weten het: de lijst is eindeloos.
En toch zal het kwade niet overwinnen, want God zond zijn Zoon om de mensen het goede te leren. Hij deed dat niet met pracht en praal en geweld, maar Hij kwam als een kwetsbaar kind, en zijn moeder was een eenvoudig meisje uit een eenvoudig dorpje uit een eenvoudig landje. En dat eenvoudige meisje is de hoop van de mensheid, want als God aan haar zo’n grote dingen heeft gedaan, dan zal Hij ook zijn andere mensenkinderen niet in de steek laten.
Dat is precies wat wij vandaag vieren: dat God aan Maria grote dingen heeft gedaan, en dat Hij dus ook zijn andere mensenkinderen niet in de steek zal laten. Hij heeft Maria tot de moeder van zijn kind gemaakt, en haar met ziel en lichaam bij zich opgenomen. Maria, een eenvoudig meisje, een vrouw. Dat kan niet genoeg beklemtoond worden in een wereld waarin in veel culturen de vrouw niet meetelt, waarin vrouwen dagelijks slachtoffer zijn van geweld, zomaar, omdat ze vrouw zijn. Een wereld waarin vrouwen en kinderen altijd de eerste slachtoffers zijn van oorlog, burgeroorlog en hongersnood. Een wereld waarin vrouwen in de tweede grootste wereldgodsdienst geen enkel recht hebben, en in de andere kunnen ze ten hoogste op de tweede plaats komen. En dat terwijl God zelf een vrouw heeft uitverkoren om zichzelf aan zijn schepping te openbaren.
Zusters en broeders, in haar loflied zingt Maria: ‘Van heden af prijst elk geslacht mij zalig omdat Hij die machtig is aan mij zijn wonderwerk deed.’ Welnu, laten we dat doen: Maria zalig prijzen. En laten we dit feest ook opdragen aan alle moeders en aan alle vrouwen, want nog altijd doet God een beroep op hen om zijn schepping telkens opnieuw te laten geboren worden, en Hij zal dat blijven doen. Zoals Hij dat met Maria heeft gedaan. Amen.