Zusters en broeders,
De parabel van de farizeeër en de tollenaar: ik denk dat we die allen zeer goed kennen. Misschien vragen we ons zelfs wel eens af wie van de twee we zijn: de farizeeër of de tollenaar. Wellicht komen we dan tot de vaststelling dat we een beetje op allebei lijken. Waarschijnlijk zijn we liever die brave tollenaar dan die zeer zelftevreden farizeeër, maar naar de buitenwereld toe gedragen we ons wellicht toch meer zoals die farizeeër: hij doet zich beter voor dan hij is, en dat durven wij ook wel eens doen. Want wie geeft nu graag zijn gebreken toe? We lopen veel liever te koop met onze kwaliteiten. Die kunnen we heel goed opsommen, maar onze gebreken? Hebben we die wel? vragen we ons misschien af. Eentje zullen we wellicht wel toegeven, zo een kleintje, bijvoorbeeld dat we soms ongeduldig zijn, maar veel meer zal er niet uitkomen. Zelfs als we onszelf daarover in stilte ondervragen, komen we wellicht niet veel verder dan één gebrek. Een kleintje, natuurlijk.
Dus lijken we misschien toch meer op die farizeeër dan we willen toegeven, want die man lijkt er ook zeker van dat hij alleen maar goede kwaliteiten heeft. En hij heeft inderdaad enkele echt goede kanten: hij bidt elke dag, vast tweemaal per week en geeft tien procent weg van wat hij verdient. Doen wij dat ook: bidden, niet overdrijven in eten, drinken en van alles nog wat, en delen met anderen?
Als er één dag is waarop we ons die vraag moeten stellen, is het wel vandaag. Het is immers Missiezondag, en dat is de dag waarop we aandacht hebben voor de christenen die wereldwijd ijveren voor een menswaardige en rechtvaardige wereld voor iedereen. Op 18 mei, dus maanden geleden al, wees onze goede paus Franciscus op het belang van Missiezondag, een dag die helemaal past in het Jaar van de Barmhartigheid. Want barmhartigheid is de kern van Gods liefde. Paus Franciscus vraagt ons uitdrukkelijk dat we handen en voeten zouden geven aan die barmhartigheid van God. Dat we Gods liefde dus zouden uitdelen, en dat we zouden leven naar die liefde. Hij benadrukt ook dat missie niet beperkt is tot missionarissen, maar dat elke christen zich naar eigen mogelijkheden en talenten moet inzetten om missionair te zijn en Gods barmhartige liefde uit te dragen.
In de missiecampagne van dit jaar staat Nigeria centraal. Een land dat al jaren geteisterd wordt door de wreedheden van de islamitische terreurgroep Boko Haram. Christenen worden vermoord, kerken en dorpen worden uitgebrand, honderden meisjes worden ontvoerd en als seksslavinnen verkocht, vier en een half miljoen Nigerianen verkeren in vreselijke hongersnood. Naar dit land gaat de missio-aandacht dus uit, speciaal naar de uitbouw van een goede kraamkliniek en een al even goede kinderschool in het zuiden van Nigeria.
Zusters en broeders, missionering is veel meer dan proberen de mensen tot het christendom te bekeren. Missionering is zich inzetten voor een menswaardige en rechtvaardige wereld voor iedereen. Zo’n wereld is er bijlange niet overal. Laten wij ons dus inzetten voor zo’n wereld. Dat kunnen we vandaag door ons bij de omhaling van onze missionaire en barmhartige kant te laten zien, en dat is de goede kant van de farizeeër in ieder van ons. Moge God onze Heer ons daarbij helpen, Hij die barmhartig is voor alle mensen, ook voor ons. Amen.