- Eerste lezing: Joël 2, 12-18
- Evangelie: Mattheus 6, 1-6.16-18
Zusters en broeders,
‘Bekeer u, en geloof in de Blijde Boodschap’, zullen we horen als we een askruisje komen halen. Dat zijn woorden van Jezus zelf, maar wat betekenen ze?
In zijn oorspronkelijke betekenis wil ‘bekeren’ niets anders zeggen dan ‘zich omkeren’, maar door de oproep van Jezus kreeg dat een diepere betekenis, namelijk ‘keer je om en volg Mij.’ We weten wat dat inhoudt: ‘Leid een beter leven’, zegt Jezus, want dat doen we als we proberen Hem te volgen.
En wat is een beter leven? Dat is een leven dat niet alleen op onszelf gericht is. Een leven dat meer is dan alleen onze gezondheid, ons bezit, onze eigendom, ons plezier. Dus alles ‘ons’, niets en niemand anders. We zien meer en meer waartoe zo’n leven leidt. We zien veel mensen die alleen uit zijn op macht en eigenbelang, politici voor wie alle middelen goed zijn om aan de macht te blijven, dictators in plaats van presidenten en ongelooflijk veel machtsmisbruik. We zien ook vedetten in sport, zang en dans die op hun eentje meer verdienen dan alle inwoners van arme landen samen. Maar we zien ook veel gebroken gezinnen, mensen die geen weg meer zien, jongeren die niet weten waartoe hun leven leidt. Eigenlijk zien we veel egoïsme, en een wereld die daardoor onleefbaar wordt, met een klimaat dat zichzelf voorbij holt, een zee die barst van het afval, een natuur die haar schoonheid verliest en een hoop ongelukkige mensen.
Het is dus goed dat Jezus ons allen oproept om ons te bekeren, dus een andere weg te gaan. Niet verslaafd te zijn aan onszelf, aan televisie, smartphone, Ipod, Facebook en zoveel andere speeltjes die spijtig genoeg dikwijls misbruikt worden om anderen te kwetsen, zwart te maken, af te breken. ‘Bekeer u’, zegt Jezus ook in dat verband, ‘en geloof in de Blijde Boodschap.’ En de Blijde Boodschap is dat er een andere weg is dan de weg van egoïsme, eigenbelang, machtsmisbruik en afbraak, en dat is de weg die Hijzelf is gegaan: de weg van liefde en vrede, van begrip en respect, van inzet voor anderen, van streven naar het goede voor alles en iedereen.
En we zien dat er naar Jezus’ oproep geluisterd wordt. We zien in heel Europa jongeren die aandacht eisen voor het klimaat en de natuur, en die bereid zich daarvoor in te zetten. We zien jongeren en volwassenen die zorgen voor mensen in nood, voor zieken en ouderen, voor vreemdelingen en vreemden. We zien mensen die hun slavernij afzweren om weer tijd te maken voor elkaar, voor hun medemensen, voor de wereld. We zien een groeiend bewustzijn dat verandering, verbetering nodig is.
Zusters en broeders, in de eerste lezing roept God ons bij monde van de profeet Joël op om van ganser harte tot Hem terug te keren, en in het evangelie roept Jezus op om te streven naar gerechtigheid, om te delen met mensen in nood, om te bidden en om te vasten. En zoeken naar gerechtigheid is streven naar liefde en vrede. Delen met mensen in nood is niet blind zijn voor de ellende van anderen, maar anderen helpen, steunen, geven wat ze nodig hebben. Bidden is God danken omdat Hij onze Vader en Moeder is, en ons altijd nabij wil zijn. En vasten is niet verslaafd zijn aan onszelf, aan ons eigen plezier, onze eigen mening, ons eigen groot gelijk, onze eigen speeltjes, maar aandacht hebben voor onze medemensen. ‘Bekeer u, en geloof in de Blijde Boodschap’, zullen we horen wanneer we een askruisje krijgen. Wat zou ons leven, ons gezin, onze omgeving, onze wereld aangenamer en beter worden als we dat echt zouden doen. Als we mee zouden bouwen aan en mee zouden genieten van Gods Blijde Boodschap voor onszelf, onze medemensen en de wereld. Amen.