- Eerste lezing: Genesis 2, 18-24
- Evangelie: Marcus 10, 2-12
Zusters en broeders,
Zoals zo dikwijls proberen tegenstanders van Jezus Hem in de val te lokken door Hem iets te laten zeggen dat tegen Hem kan worden uitgespeeld. Vandaag zijn het farizeeën, met de vraag of een man zijn vrouw mag verstoten. En zoals altijd trapt Jezus niet in de val. Hij neemt geen standpunt in, maar vraagt wat Mozes voorgeschreven heeft, en daarop luidt het antwoord: Een man mag een scheidingsbrief schrijven en zijn vrouw wegzenden. En hier neemt Jezus wel een standpunt in. Hij verwijst naar het scheppingsverhaal en wijst erop dat God de mens heeft geschapen als man en als vrouw. En aangezien ze geschapen zijn naar zijn beeld en gelijkenis, zijn ze één. Met andere woorden: mannen en vrouwen zijn gelijkwaardig. en Jezus voegt daar uitdrukkelijk aan toe: ‘Wat God heeft verbonden mag een mens niet scheiden.’
Met die uitspraak neemt Jezus een ronduit revolutionair standpunt in, want in zijn tijd en in zijn cultuur waren mannen en vrouwen helemaal niet gelijkwaardig, en hadden vrouwen helemaal geen rechten. Zeker niet het recht om een einde te maken aan een huwelijk Dat recht heeft de vrouw wel, zegt Jezus, maar ‘wanneer zij haar man verstoot en met een andere man trouwt, pleegt zij overspel.’ En dat is net hetzelfde als wat een man doet die zijn vrouw verstoot. Vrouwen zijn dus gelijkwaardig aan mannen. Ze hebben dus dezelfde rechten is de opvallende stellingname van Jezus. Maar even opvallend is dat hij een relatiebreuk niet veroordeelt. Hij noemt het een echtbreuk en ook overspel, maar oordeelt of veroordeelt niet.
Even opvallend en even revolutionair is zijn houding tegenover kinderen. Wanneer moeders hun kinderen naar Hem brengen met de vraag of Hij hen wil aanraken, wijzen de apostelen hen brutaal af, waarop Jezus heel verontwaardigd reageert: ‘Laat de kinderen bij Mij komen, want het Koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij.’ Hij omarmt de kinderen en zegent hen, en dat sluit heel sterk aan bij wat we twee weken geleden hoorden. Ook toen omarmde Hij een kind en zei: ‘Wie een kind opneemt in mijn Naam, neemt Mij op, en wie Mij opneemt, neemt niet Mij op, maar Hem die Mij gezonden heeft.’ Ook die stellingname is revolutionair, want net als vrouwen hadden kinderen helemaal geen rechten. Meer nog: eigenlijk bestonden ze niet eens, niemand hield rekening met hen. En daar brengt Jezus tegen in dat kinderen direct met God verbonden zijn, en dat, wie niet wordt zoals zij, het Koninkrijk van God nooit zal bereiken.
Gelijkheid van man en vrouw, huwelijkstrouw of scheiding, kinderrechten … het is van alle tijden. Huwelijks- en relatieproblemen zijn ook vandaag schering en inslag. Gelijkheid van man en vrouw is niet vanzelfsprekend, zeker niet in veel Afrikaanse en Aziatische landen, waar vrouwen vaak zelfs geen enkel recht hebben. Hetzelfde geldt voor kinderen die in veel landen rondzwerven en voor zichzelf moeten zorgen. Kinderen die vaak misbruikt worden, die verdwijnen en naar wie niemand omziet.
Zusters en broeders, zoals zo dikwijls hoorden we in het evangelie dingen die direct op vandaag kunnen slaan. Relatieproblemen, gelijkheid van man en vrouw, kinderrechten. Het zijn vragen en problemen die vaak genegeerd worden, alsof ze niet bestaan, terwijl ze vaak tot spanningen en breuken leiden. Liefde, begrip en trouw zijn soms ver te zoeken, en maken plaats voor pijn en verdriet, zelfs voor haat. Zoals altijd staat Jezus open voor die problematiek, en wijst Hij maar één weg aan, en dat is: Oordeel niet, maar laat je leiden door liefde, want je bent als man of als vrouw geschapen naar Gods beeld en gelijkenis, en God is liefde. Hoe goed zou het zijn als we altijd die weg zouden gaan, en hoe zorgeloos zou de wereld worden als alle mensen zich zouden inspannen om die weg te gaan. Laten we bidden dat die zorgeloze wereld mag groeien, ver weg van de oorlogen en de ellende waarmee we vandaag geconfronteerd worden. Amen.