- Eerste lezing: Handelingen 1, 1-11
- Evangelie:Marcus 16, 15-20
Zusters en broeders,
Vandaag vieren we Ons Heer Hemelvaart, en over die hemelvaart hoorden we in de eerste lezing: ‘Na deze woorden werd Hij ten aanschouwe van zijn apostelen omhoog geheven en een wolk onttrok Hem aan hun ogen.’ En in het evangelie ‘werd Hij ten hemel opgenomen en Hij zit aan de rechterhand van God.’
Jezus, God vertoeft dus in de hemel, en die is ergens op verre hoogte. Toen de Rus Yoeri Gagarin op 12 april 1961 als eerste mens in de ruimte rondtoerde, zei hij spottend: ‘Ik zie hier geen God.’ Natuurlijk niet, want God is geen mens, dus is Hij niet zichtbaar. Maar waar is God dan wel? En wat is de hemel?
De hemel is geen fata morgana en geen gezichtsbedrog, maar is de plaats waar God thuis mag zijn. Hij voelt zich thuis waar liefde en gerechtigheid heersen, en vrede en trouw. Daar is de hemel, en daar is zijn Koninkrijk. En zijn liefde is zo sterk dat Hij ons vrij laat en ons zegent met zijn nabijheid. Want wij zijn allen deelnemers aan zijn tocht van liefde en vrede. Daarom trekt God met ons mee, en toont Hij de weg aan allen die willen leven naar zijn woorden van liefde en vrede.
Laten wij dat ook doen: dragers zijn van Gods liefde en vrede. We staan daar niet alleen voor. ‘Gij zult kracht ontvangen van de heilige Geest die over u komt om mijn getuigen te zijn’, belooft Jezus aan zijn apostelen, en ook aan ons. Ook wij ontvangen dus zijn Geest om zijn liefde en vrede uit te dragen.
En zo wordt de hemelvaart van Jezus een teken van Gods vertrouwen in de mens. Jezus had ook op aarde kunnen blijven, maar Hij vertrouwt ons toe dat we zijn aanwezigheid op aarde door liefde en trouw zullen bevestigen.
Dat is niet altijd gemakkelijk en het wordt ook niet door iedereen erkend. We ervaren de weerstand in de wereld van vandaag die geteisterd wordt door oorlogen, door polarisatie, door haatpredikanten die de vreselijkste leugens verspreiden, door tientallen miljoenen vluchtelingen die niet weten waarheen, en door landen die niet weten hoe ze die vluchtelingen moeten opvangen. En het blijft daar niet bij, want zowat overal overal is er geweld, corruptie, bitterheid, onrecht.
Zusters en broeders, ik denk dat wij ons dikwijls heel onzeker voelen in deze tijd en in deze wereld. Want wat moeten we nog geloven en wie kunnen we nog vertrouwen? En hoe moeten we leven in al die onzekerheden? Maar we zijn en blijven christenen, dus proberen we Jezus na te volgen. Wij weten dus dat de oplossing van problemen van gelijk welke aard niet ligt in wraak, in bitterheid of geweld, maar in het tegendeel daarvan, en dat is liefde, verdraagzaamheid, begrip. En ook hulpvaardigheid en luisterbereidheid. Hemelvaart is dus helemaal niet de herdenking dat Jezus weg is, dat Hij ons alleen laat, maar is het feest van onze christelijke verantwoordelijkheid. Laten we dus meegaan op de weg die Jezus ons is voorgegaan, en ons blijven inzetten om de hemel op aarde mee te helpen opbouwen. Amen.