- Eerste lezing: Jeremia 33, 14-16
- Evangelie: Lucas 21, 25-28.34-36
Zusters en broeders,
Vandaag is het de eerste zondag van de advent. Dat betekent dat er een nieuw liturgisch jaar begint, waarin we vooral lezingen uit het evangelie volgens Lucas zullen horen. Lucas was geen apostel, maar een reisgenoot van Paulus, en hij is ook de auteur van de Handelingen van de apostelen.
Vandaag horen we dus voor het eerst in drie jaar een lezing uit zijn evangelie. Opvallend is dat het doet denken aan het evangelie dat we twee zondagen geleden hoorden en dat uit het evangelie volgens Marcus kwam. Allebei doen ze denken aan het einde der tijden, maar dat is niet zo. Jezus waarschuwt alleen wat er zal gebeuren als de mensen niet luisteren naar de Mensenzoon. Dan leven ze niet naar zijn woorden en daden van liefde, vrede en gerechtigheid, en ‘zullen volkeren in angst verkeren, het besterven van schrik in spanning om wat de wereld zal overkomen.’
En dat zijn gevoelens en angsten die we maar al te goed kennen, omdat we meer en meer leven in een wereld die we niet meer begrijpen. We zijn ongerust door de groeiende polarisatie die de wereld opsplitst in groepen die elkaar zozeer haten dat ze zelfs niet meer met elkaar willen spreken, laat staan met elkaar overleggen om erger te voorkomen. We zien dat in de oorlogen van Rusland tegen Oekraïne, van Israël tegen de Palestijnen en van de Soedanezen tegen elkaar. Oorlogen die inderdaad de vraag oproepen wat de wereld gaat overkomen.
Dezelfde vraag wordt gesteld in verband met het milieu en de natuur, met de opwarming van de aarde, met de verschrikkelijke natuurrampen die zoveel ellende en vernieling veroorzaken. En ook het uitsterven van duizenden diersoorten en van bossen en planten, en het steeds groeiende probleem van de tientallen miljoenen mensen op de vlucht roepen vragen op.
Over dat alles zegt Jezus: ‘Wanneer zich dat begint te voltrekken, richt u dan op en hef uw hoofden omhoog.’ Steek uw kop niet in het zand, zegt Hij dus, maar kijk naar de Mensenzoon, kijk naar Mij, want in Mij zie je Gods liefde en vrede. En Hij voegt eraan toe: ‘Zorg ervoor dat uw geest niet afgestompt wordt door een roes van dronkenschap.’
De menselijke geest wordt echter niet alleen afgestompt door dronkenschap, maar wellicht nog meer door drugs, door de drang naar bezit, door egoïsme, door onverschilligheid, door eigen groot gelijk. ‘Wees daarom altijd waakzaam en bid dat je in staat mag zijn om te ontkomen aan al die ellende’, zegt Jezus.
Zusters en broeders, in deze donkere dagen van het einde van het jaar is de advent de uitgelezen tijd om tot bezinning te komen, om na te denken over wat we met ons leven willen doen. En het is ook de uitgelezen tijd om onze ogen te openen, zodat we niet blind blijven voor wat er in de wereld om ons heen gebeurt. We moeten daarom niet pessimistisch en radeloos worden, want als christenen zijn we mensen van hoop die steunt op ons geloof, en op de zekerheid dat Jezus, dat God ons altijd nabij is. Laten we onze kop dus niet in het zand steken, maar met opgeheven hoofd aandacht hebben voor de kleine dingen waaraan we kunnen meewerken. En laten we vooral niet vergeten dat advent dromen is dat Jezus zal komen. Nee, Hij zal niet komen, Hij is altijd onder ons. We moeten Hem alleen maar willen zien. Laten we Hem dus met opgeheven hoofd ontmoeten in heel ons doen en denken. Want dat is de kracht van ons geloof. Amen.