- Eerste lezing: Jona 3, 1-5.10
- Evangelie: Marcus 1, 14-2
Zusters en broeders,
‘Bekeer u, en als gij dat niet doet, vergaat uw stad binnen veertig dagen’, zegt Jona tegen de inwoners van Ninive. ‘Bekeer u, en geloof in de Blijde Boodschap’, zegt Jezus op zijn tocht door Galilea. Wat een verschil tussen Jona en Jezus, want tegenover de keiharde dreigementen van Jona staat de liefdevolle Blijde Boodschap van Jezus. En die Blijde Boodschap is Hijzelf, want in en door Hem is het Rijk Gods nabij. Hij is immers de Zoon van God die als mens onder de mensen is gekomen, en die hen zal verlossen van het kwaad. Maar dat kan alleen als mensen zich bekeren. Als ze zichzelf bevrijden van hun leven van zelfzucht en eigenbelang. Als ze niet langer opgesloten zitten in hun eigen kleinheid. Als ze niet alleen leven voor zichzelf, maar voor al hun medemensen. Als ze trouw zijn aan de weg die God hun bij de schepping heeft aangewezen. Dan is het Rijk Gods nabij, en dat is het Rijk van liefde, van vrede, van gerechtigheid. Die Blijde Boodschap belichaamt Jezus, en Hij vraagt aan zijn tijdgenoten om er zich voor in te zetten. ‘Kom en volg mij’, zegt Hij tegen vier vissers, en Hij belooft hun dat zij vissers van mensen zullen worden.
Maar vissers van mensen: wat zijn dat? Zal Jezus van die vissers misschien ongelooflijk populaire vedetten maken met een immense fanclub? Vedetten zoals we die vandaag kennen: sportvedetten, zangers en zangeressen, dure mode- en fotomodellen, mediaberoemdheden die op Facebook, Instagram en Twitter soms meer dan honderd miljoen volgers hebben. Zijn die beroemdheden dus vissers van mensen? Er kijken immers miljoenen mensen naar hen op. Mensen die hen bewonderen en proberen na te bootsen, net of ze door hen zijn opgevist.
Maar daarom zijn die vedetten nog geen vissers van mensen zoals Jezus die oproept. Want een visser van mensen ben je alleen wanneer je meewerkt aan de uitbouw van het Rijk Gods, en dat is geen rijk van immense roem en rijkdom, maar een Rijk van liefde en vrede. En visser van mensen ben je ook pas als je Jezus’ Blijde Boodschap niet alleen verkondigt, maar ook beleeft.
Vissers van mensen zijn dus mensen die op het goede wijzen, en die zelf ook een voorbeeld van goedheid, eerlijkheid en barmhartigheid zijn. En het zijn ook mensen die kunnen danken om wat ze krijgen, al is het maar een beetje hulp van een medemens. En mensen die niet alleen hun eigen verhaal vertellen, maar echt kunnen luisteren naar anderen, zeker als die oud, ziek, ongelukkig en eenzaam zijn.
Vissers van mensen zijn ook mensen die anderen helpen als die in nood zijn, of gehandicapt zijn, of zo oud dat het alleen echt niet meer gaat. En het zijn ook mensen die zich graag inzetten voor verenigingen en instellingen die opkomen voor kansarmen, voor mensen zonder toekomst, mensen die niet echt kunnen spreken, niet echt kunnen denken, niet echt kunnen bewegen. Voor mensen die zo zwaar gehandicapt geboren zijn.
En het zijn ook mensen die graag ingaan op een vraag om hulp, om aandacht, om belangstelling. En mensen die bezorgd zijn om het leed van anderen, om de gezondheid van anderen. En mensen die meevoelen met de pijn en het verdriet van anderen, en ook met de vreugde en het geluk van anderen.
Zusters en broeders, Jezus vraagt ook aan ons dat we vissers van mensen zouden zijn. Dat we dus zouden openstaan voor het goede in andere mensen, en dat we zelf goed zouden zijn. Dat we zouden ophouden met kwaad te denken en te roddelen over elkaar. Dat we er naar zijn voorbeeld zouden zijn voor mensen in nood. Dat we ons zouden inzetten voor liefde en vrede. Hij vraagt dat niet alleen aan ons, maar aan alle mensen. En hoe meer mensen proberen vissers van mensen te zijn, hoe meer het Rijk Gods nabij zou zijn, en hoe meer de Blijde Boodschap voelbaar zou zijn in de wereld. Stel je zo een wereld voor: een wereld van vriendschap en vrede en hulp. Een wereld zonder geweld, zonder terrorisme, zonder kwaad. Laten wij ons in elk geval inzetten voor zo’n wereld. Een wereld van het Rijk Gods op aarde, een wereld vol vissers van mensen. Amen.