- Eerste lezing: Handelingen 4, 32-35
- Evangelie: Johannes 20, 19-31
‘Vrede laat Ik u na. Mijn vrede geef Ik u.’
Zusters en broeders, we horen die woorden van Jezus in elke viering, en Hij voegt daar nog aan toe dat Hij vrede geeft ‘zoals de wereld die niet kan geven.’ Het zijn woorden uit zijn afscheidsrede tijdens het Laatste Avondmaal. De dag erna wordt Hij gekruisigd en sterft Hij een vreselijke dood. En wanneer Hij na zijn verrijzenis aan zijn leerlingen verschijnt, zijn zijn eerste woorden opnieuw: ‘Vrede zij u.’ Geen verwijtende woorden van wrok om hun verraad, maar vrede. En die vredewens is zo belangrijk dat Jezus hem meteen herhaalt en de heilige Geest over zijn leerlingen laat neerdalen, opdat zij zouden kunnen vergeven, want als ze dat niet kunnen, is vrede onmogelijk, en kan het Koninkrijk van God niet tot stand komen. Dat Koninkrijk is immers geen rijk van wraak, en ook niet van macht en onderdrukking, maar van liefde, nederigheid en vergeving. In dat Koninkrijk heerst vrede zoals de wereld die niet kan geven. Want de wereld denkt dikwijls aan macht en eigenbelang, aan overheersing en uitbuiting, aan armoede en slavernij. Jezus daarentegen staat voor liefde en vrede. Dat blijkt uit zijn afscheidrede en uit zijn ontmoeting met zijn leerlingen.
Bij die ontmoeting valt natuurlijk ook Thomas op. Hij is afwezig, en wil bij zijn thuiskomst niet geloven dat Jezus aan de anderen verschenen is. Misschien wekt het verbazing, maar wellicht zijn wij te weinig Thomas. Hij is immers helemaal geen ongelovige Thomas, integendeel, hij is een diepgelovige apostel die niet wil dat zijn geloof verminkt wordt door een fantasieverhaal over Jezus die verrezen is en aan de anderen verschenen zou zijn. Goed geprobeerd, zegt hij, maar hou daar alstublieft mee op, want ik hou niet van zulke pijnlijke fantasie.
Thomas is dus kritisch tegenover wat hij hoort, wij daarentegen zijn dat dikwijls niet of veel te weinig. Wij worden elke dag overspoeld door nieuws dat helemaal geen nieuws is. Heel dikwijls gaat het zelfs om leugens die verspreid worden om anderen te treffen via internet, Facebook, Instagram, You Tube, Wikipedia, Google, smartphone, twitter, weblogs en nog zoveel andere kanalen die allemaal ‘social media’ genoemd worden. Maar heel dikwijls zijn ze helemaal niet sociaal, want ze dienen vooral om veel geld te verdienen, om tegenstanders af te breken, om bij verkiezingen mensen te misleiden, en in het beste geval om nieuws dat geen nieuws is toch als belangrijk voor te stellen.
Van zulk zogezegd belangrijk nieuws worden we echt overspoeld. Bijvoorbeeld dat zeventig procent van de huisdieren obees is, anders gezegd: overzwaarlijvig. Dat het instellen van de zomertijd tot meer ongevallen en hartaanvallen leidt. Dat voetballer X een buitenverblijf heeft aan de Franse kust. Dat persoon IJ heel zeker de mol is. Allemaal nieuws dat helemaal geen nieuws is, maar dat wel uitstijgt boven dingen die het mensdom in zijn geheel treffen, en die dus echt wél belangrijk nieuws zijn. Bijvoorbeeld dat de opwarming van de aarde heel negatieve gevolgen heeft, en dat wij daar met zijn allen verantwoordelijk voor zijn. Dat er miljoenen vluchtelingen zijn en achthonderd miljoen mensen dagelijks honger lijden. Dat de wereld ziekelijk veel geld verbrast aan een waanzinnige en doodsgevaarlijke wapenwedloop. Dat de uitbuiting van armen en zwakken groeit. Dat de wereldleiders meer en meer dictators worden die hun wil opdringen. Dat … We kunnen nog een hele tijd zo doorgaan, en we kunnen er ook op wijzen dat vals nieuws en nepnieuws zeer veel invloed hebben, zozeer dat ze het doen en denken van ongelooflijk veel mensen volledig beïnvloeden. Dat er dus geen echt vrij denken en handelen meer is.
Zusters en broeders, laten we even kritisch zijn als Thomas en dus niet zomaar alles slikken wat op ons afkomt. Laten we ons op zijn minst afvragen of iets wel waar kán zijn. Maar laten we ons niet alleen spiegelen aan de kritische Thomas, maar ook aan de diepgelovige Thomas. Wanneer Jezus aan hem verschijnt, roept hij vol vreugde uit: ‘Mijn Heer en mijn God’, en dat is meteen de sterkste geloofsbelijdenis die in het evangelie te vinden is. Zijn ook wij zo diepgelovig? Komen ook wij in deze moeilijke tijden van kerkleegloop en kerksluitingen met vreugde uit voor ons geloof, en proberen wij er echt iets van te maken? Ik wens het ons allen toe, want alleen vanuit zulk diep geloof kan ook de vrede over ons komen die Jezus ons allen toewenst en die Hij ons ook nalaat. Amen.