Bezinning bij / surfen naar:
Zusters en broeders,
Een half uurtje geleden Palmzondag, nu Passiezondag. Vieren en treuren, feest en dood. Alles in één enkele beweging. Triomfantelijk wordt Jezus in Jeruzalem binnengehaald. ‘Hosanna Zoon van David. Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer! Hosanna in den hoge!’ Het volk is in feest, de stad is in beroering. Maar diezelfde stad, datzelfde volk wil ook zijn dood. Door Judas verkocht als een slaaf op de markt, door iedereen in de steek gelaten, en driemaal verraden door de man op wie Hij zijn Kerk zou bouwen. Als een boef aan het kruis geslagen, bespot, uitgedaagd. Wanhopig ook: ‘Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten’? Alleen de dood kan nog verlossing brengen.
De getuigenissen van de evangelisten over zijn laatste ogenblikken zijn niet eensluidend. Bij Mattheus en Marcus slaakt Jezus een luide kreet. Bij Lucas roept Hij met luide stem: ‘Vader, in uw handen beveel Ik mijn geest.’ Bij Johannes zegt Hij: ‘Het is volbracht.’ Drie verschillende getuigenissen dus, maar over de kern van de zaak zijn de vier evangelisten het wél eens: Jezus sterft niet, Hij geeft de geest.
Dat is niet zomaar een spel met woorden, en dat is ook niet zomaar een verzachtende uitdrukking om een pijnlijk gebeuren te verdoezelen. Nee, dat is een blijde boodschap, een sterke uiting van geloof. Jezus sterft niet, Hij geeft de geest. Hij geeft zijn geest aan zijn apostelen, Hij geeft zijn geest aan de wereld, Hij geeft zijn geest aan ons. Zijn geest van barmhartigheid en zachtmoedigheid, zijn geest van nederigheid en zuiverheid, zijn geest van meevoelen met de kleinen, zijn geest van vergeving en begrip. De geest waarmee Hij blinden liet zien, lammen liet lopen en aan armen de Blijde Boodschap verkondigde. Zijn Boodschap van liefde, van vrede, van gerechtigheid. Zijn Boodschap van geloof. Voor ons, voor de wereld, voor de hele schepping.
Zusters en broeders, dat zijn geest in ons mag blijven leven en werken. Voor eeuwig en altijd. Amen.