Bezinning bij / surfen naar:
Zusters en broeders,
We hoorden een zeer emotioneel en een zeer pijnlijk verhaal. Het begint nochtans als een feest, maar je voelt dat er niet echt gevierd wordt. Er kan ook niet gevierd worden, want een van de apostelen zal Jezus nog diezelfde avond overleveren. Meteen een domper op de feestvreugde van het paasmaal, en een voorafbeelding van wat er later op de avond zal gebeuren: ze zullen Hem állen verraden. Daar kunnen de woorden waarmee Jezus het lichaam en het bloed van het Nieuwe verbond tussen God en mensen bezegelt niets aan veranderen. Wat een feest moest zijn, wordt gesmoord in verraad en ontrouw. Nochtans beloven zijn leerlingen plechtig: ‘Nog liever sterven we met U dan dat we U zouden verloochenen’, maar een halfuur later kunnen ze het niet eens opbrengen samen met Hem te waken en te bidden. En nog een halfuur later laten ze Hem met zijn allen in de steek en slaan ze op de vlucht. Dappere angsthazen die ze zijn.
Slecht één iemand blijft overeind in dit vreselijke verhaal van ontrouw en verraad, van angst, van pijn en afschuwelijk lijden, en dat is Jezus. De hogepriesters en schriftgeleerden willen Hem absoluut dood. Is het uit menselijke berekening, uit jaloersheid, uit verkeerd begrepen verantwoordelijkheidzin? Wie zal het zeggen? Het merkwaardige is dat Jezus zich niet verdedigt, misschien omdat Hij vreest dat welke verdediging ook Hem van zijn trouw zal doen afwijken. Zijn trouw aan de Vader. ‘Niet wat Ik wil is van tel, maar wat Gij wilt’, zo bad Hij in Getsemani. ‘Uw wil geschiede’, voegde Hij er nog aan toe. De woorden die we bidden in het Onze Vader. Alleen vrees ik dat ze bij ons minder gemeend zijn dan bij Jezus.
Zusters en broeders, in de eerste (tweede) lezing weet Paulus precies te verwoorden waar het op aankomt. Hij schrijft: ‘Jezus, die bestond in goddelijke majesteit, heeft het bestaan van een slaaf op zich genomen, en heeft zich als mens vernederd door gehoorzaam te worden tot de dood aan het kruis. En om die trouw heeft God Hem hoog verheven en Hem de naam gegeven die boven alle namen is, opdat iedere knie zich voor Hem zou buigen en iedere tong zou belijden: Jezus Christus is de Heer.’ Laat dit ook onze woorden zijn, en laten we ons vooral spiegelen aan de trouw van Jezus: trouw aan onszelf, aan onze partner, ons gezin, de mensen om ons heen, en de wereld waarin we leven. Trouw, altijd en in alle omstandigheden. Zoals Jezus, Hij die is Christus de Heer tot in eeuwigheid. Amen.