Zusters en broeders,
In de eerste lezing hoorden we een stukje uit het boek Job. Erg populair lijkt dat boek niet te zijn: alleen vandaag en op de twaalfde zondag door het jaar wordt er een klein stukje uit voorgelezen. Toch is het boek Job een belangrijk boek, want het gaat over iets waarmee we allen geconfronteerd worden, en dat is lijden en dood. Op een dag heeft Job alles verloren: zijn vrouw, zijn kinderen, zijn hele bezit, kortom: echt alles en iedereen. Alsof dat nog niet genoeg is, wordt hem ook zijn gezondheid afgenomen en is zijn hele lichaam met zweren overdekt. Totale wanhoop, verdriet en pijn, en de vraag waarom: dat is het enige wat hem rest. Waarom heeft God dat toegelaten? Waarom wordt hij zo zwaar gestraft? Wat heeft hij misdaan? Ziek is hij van ellende, zijn leven loopt ten einde, en geluk zal hij nooit meer kennen. Dat is zijn enige zekerheid, zoals we konden horen op het einde van de lezing.
Het is een heel wreed verhaal, maar ik vrees dat het ons heel bekend in de oren klinkt. Want ook wij worden vaak geconfronteerd met de brutale schok van pijn en lijden, en ook wij stellen wellicht de vraag waarom. Wat heb ik misdaan? Waarom laat God dat toe? Waarom doet God mij dat aan? Wellicht vragen ook wij ons af wat de zin is van het lijden. Als God zo goed is, als hij de Schepper is van het al, waarom laat Hij al die miserie en al die pijn en dat lijden dan toe? Waarom moet iedereen sterven, dikwijls ook jonge mensen, zelfs kinderen? Waarom moeten mensen kanker en andere vreselijke ziektes krijgen? Waarom gaan relaties kapot? Waarom zijn moslimextremisten zo wreed en zo moordzuchtig? Waarom gaan kinderen en jonge mensen soms zulke slechte wegen? Waarom dit en waarom dat. Vragen die we allemaal kennen, vragen over ons eigen leven en over dat van anderen. Met telkens opnieuw de vraag die ook de vraag is van Job: Waarom laat God dat allemaal toe? Waarom moet ik dat allemaal ondergaan? Wat hebben we, wat heb ik misdaan?
Die vragen zijn er altijd al geweest, en ze zullen er ook altijd blijven. En misschien kunnen we er nog het best mee omgaan zoals Job het doet en zoals Jezus het ons voordoet. Want hoe wanhopig Job ook is, en hoe slecht hij zich ook behandeld voelt, toch blijft zijn vertrouwen in God sterker dan het lijden en de pijn die hij moet dragen. En als hij alle miserie toch overleeft, dan is het precies door dat vertrouwen. Er zonder was hij gestorven van verdriet of had hij de hand geslagen aan zichzelf. Maar dank zij zijn vertrouwen weet hij dat God hem niet in de steek zal laten. Ook het evangelie wijst die weg aan. De schoonmoeder van Petrus is ziek, en dat wordt door de apostelen onmiddellijk aan Jezus gemeld. Ze vragen Hem niet eens dat Hij haar zou genezen, nee, ze vertellen het Hem gewoon. In hen leeft immers het geloof dat het wel in orde komt als Jezus het weet. Zoals het nadien in orde komt met de vele zieken die bij Hem worden gebracht. De hele stad stroomde voor de deur samen, zo staat het in het evangelie, en allen werden geholpen.
Job die door zijn geloof en zijn vertrouwen sterker is dan de afschuwelijke ellende die hem treft, de zieken die genezen omdat ze in Jezus geloven: dat is de weg die ons wordt voorgehouden: dat we in pijn en in lijden in God zouden blijven geloven, want Hij geeft kracht. Zoals Jezus kracht geeft. Er is in het evangelie trouwens nog iets wat heel sterk treft, namelijk dat Jezus diep in de nacht op een rustige plaats gaat bidden tot zijn Vader. Daar denken we misschien te weinig aan: dat ook bidden de weg wijst die Jezus ons is voorgegaan. Een weg die we misschien veel te weinig gaan. Een weg die ons nochtans, net als Jezus, direct naar onze Schepper, naar onze Vader leidt.
Zusters en broeders, laten we nooit vergeten te blijven bidden tot onze God die onze Schepper en onze Vader is. Laten we blijven vragen: ‘God, sta me bij, want zonder U breng ik er niets van terecht. Alleen Gij kunt me de kracht geven om sterk te staan. Alleen Gij kunt me sterk genoeg maken om alle miserie en alle pijn te doorstaan. God, sta me bij.’
Moge dit ons geloof en onze kracht zijn. Amen.