- Eerste lezing: Apocalyps 11, 19a; 12, 1.3-6a.10b
- Evangelie: Lucas 1, 39-56
Zusters en broeders,
Een van de verschillen tussen protestanten en katholieken is dat protestanten Maria wel waarderen maar niet aanbidden, want volgens hen mag je alleen God aanbidden. Maria ondergaat dus het lot van alle heiligen in het protestantisme: ze worden wel in eer gehouden, maar daar blijft het bij. Je vindt in protestantse kerken dus geen heiligen- en Mariabeelden, en natuurlijk ook geen brandende kaarsen aan beelden die er toch niet zijn. Die vind je wel in katholieke kerken, vooral aan Mariabeelden, want katholieken vereren Maria niet alleen, ze bidden ook tot haar om haar te danken en haar hulp af te smeken.
Ik kan daar maar één ding over zeggen: de protestanten weten niet wat ze missen. Want Maria is niet zomaar een mens zoals wij, nee, ze werd door God uitverkoren om de moeder te zijn van zijn eniggeboren Zoon Jezus. Daardoor kreeg ze natuurlijk geen goddelijk statuut, maar een goddelijke familie die alleen bestaat uit een Vader en een Zoon is al even ondenkbaar. Maria maakt dus deel uit van dat gezin, en dat geeft haar een totaal uniek menselijk statuut.
Maar niet alleen daarom richten katholieken in heden en verleden zich tot Maria, maar ook en zelfs vooral, omdat ze een moeder, een vrouw is van alle tijden. Een moeder, een vrouw die net als alle andere moeders en vrouwen goede en kwade dagen heeft gekend. De mooiste van alle dagen waren wellicht de geboorte van haar Zoontje, dat meteen bezocht werd door herders en door wijzen uit het oosten, die ook nog mooie geschenken meebrachten. Dat waren mooie dagen die zoveel moeders kennen bij de geboorte van hun eerste kindje, wanneer familie en vrienden op bezoek komen, mooie woorden spreken en al even mooie geschenken meebrengen. Maar de mooie dagen van Maria hebben ook een minder mooie kleur, want haar Kind werd niet geboren in zijn veilige thuis, maar in een stal, ver weg van huis. En die stal moest Maria zelfs ontvluchten, want Herodes wilde haar Zoontje vermoorden. Net zoals er vroeger en vandaag miljoenen kinderen geboren werden en worden bij moeders op de vlucht voor de wreedheid van heersers, uitbuiters, terroristen, en bij moeders zonder heden, die kinderen baren zonder toekomst. Allemaal moeders die vaak tot Maria bidden en hulp afsmeken, want als er één iemand is die hen begrijpt, dan is het wel Maria. Ze heeft het immers allemaal zelf meegemaakt
Zoals ze nog zoveel andere dingen heeft meegemaakt waar ze zeker niet gelukkig om was. Na de moord op Johannes de Doper keerde Jezus terug naar zijn geboortestreek. Zijn ouderlijke woonplaats Nazareth ging Hij uitdrukkelijk voorbij om zich in Kafarnaüm te vestigen. Hoe vaak willen kinderen ook vandaag geen contact meer hebben met hun ouders. Hoe vaak worden vaders en moeders genegeerd? Zoals Maria op de bruiloft in Kana, waar Jezus haar aansprak met ‘vrouw’, en niet met ‘moeder.’ Of toen ze Hem tijdens een confrontatie met schriftgeleerden en farizeeën wilde te ontmoeten. ‘Uw moeder en uw broers willen u spreken’, zei een aanwezige, maar Jezus wilde niet ingaan op die vraag, integendeel, Hij wees naar zijn leerlingen en zei: ‘Zij zijn mijn moeder en mijn broers.’
We mogen er dus zeker van zijn dat Maria heel wat zwarte sneeuw heeft gezien toen haar Zoon de weg van de profeten opging. Een gevaarlijke weg, want zoveel profeten waren al vermoord. Een vreselijk lot dat ook Jezus zou ondergaan toen Hij als een stuk vuil gemarteld en voor het oog van zijn moeder gekruisigd werd. Een vreselijk lot van pijn, wanhoop en ellende dat zoveel moeders en zoveel vaders moeten ondergaan, omdat hun zoon, hun dochter, hun kinderen een vreemde, een vuile, een slechte weg opgaan. Een weg van drank en drugs, van diefstal en misdaad, zelfs van moord en doodslag.
Een weg waarbij vaders en moeders begrip en hulp kunnen zoeken bij Maria, de moeder die het allemaal heeft moeten meemaken, maar die haar moederschap niet opgaf: tot onder het kruis bleef ze haar Zoon trouw, en zo is zij de moeder die lijdt om het sterven van haar Zoon, en die tegelijk de troosteres is van de verdrukten.
Zusters en broeders, geen wonder dat Maria ten hemel werd opgenomen. Zij was en is gewoon te goed om op deze wereld te blijven. Zo blijft ze een teken van onuitroeibare hoop in goede en kwade dagen van ons leven, maar ook van ons leven na de dood. Dat zien ook meer en meer protestanten in, want ook bij velen onder hen wordt Maria de moeder van alle tijden. Laten we nooit ophouden te bidden tot die moeder, die de moeder is van haar goddelijke Zoon Jezus, en ook onze moeder. Amen.