- Eerste lezing: Jesaja 9, 1-3.5-6
- Evangelie: Lucas 2, 1-14
Zusters en broeders,
Wellicht hebben we ons weer grondig voorbereid op Kerstmis. Niet op de komst van God in ons midden in de persoon van een kwetsbaar kind, maar op de feestvreugde die we met onze familie zullen beleven. Want zoals elk jaar zullen velen onder ons Kerstmis wellicht weer vieren met een gezellig samenzijn, een lang menu, en cadeaus die we misschien helemaal niet kunnen gebruiken.
Maar hebben we ons al eens afgevraagd of iedereen Kerstmis op die manier kan vieren? Want om dat te kunnen, moet je ten minste met twee zijn, en heb je ook veel geld nodig. Maar aan die voorwaarden voldoen heel veel mensen niet.
Want heel veel mensen zijn alleen. Misschien zijn er ook onder ons hier in de kerk heel wat zulke mensen. Vrouwen die hun man verloren hebben, of mannen wiens vrouw overleden is. Koppels die gescheiden zijn en geen contact meer hebben met elkaar. Kinderen die hun ouders in de steek laten of ergens ver in een andere wereld gaan wonen. Vrouwen en mannen die nooit een partner gehad hebben. Zieken en ouderen die nooit bezocht worden, waar ze ook zijn. Mensen die al jaren in de gevangenis zitten. Zoveel mensen zijn alleen, en nog veel meer mensen voelen zich eenzaam. En onder die eenzamen zijn ook ontelbaar veel jongeren, die via sociale media nochtans onophoudelijk contact opbouwen. Maar dat is geen levensecht contact dat de eenzaamheid kan verdrijven.
Zoveel eenzamen en alleenstaanden voor wie er geen kerstviering kan zijn. En die groep wordt nog veel groter als we er geld bij betrekken. Want veel meer dan anderhalf miljoen mensen leven in ons rijke land op of onder de armoedegrens. Zoveel mensen die op straat leven, die in krotten wonen, die zelfs de kleinste rekeningen niet kunnen betalen, die naar de voedselbank moeten gaan als ze aan eten willen geraken, die zich geen dokter of tandarts kunnen veroorloven. Zoveel mensen die in de verste verte niet aan een feestelijk kerstfeest kunnen denken.
Maar is Kerstmis zo een feest? In het evangelie wordt verteld dat Jezus geboren werd onderweg naar Bethlehem. Zijn moeder ‘wikkelde Hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg,’ zegt de evangelist. Heel feestelijk klinkt dat niet, en er is helemaal geen sprake van een rijk feestmenu en dure cadeaus. Maar de evangelist vertelt ook wat Kerstmis wél is. ‘Vrees niet’, zegt een engel tegen enkele herders die gedurende de nacht in het open veld hun kudde bewaken. ‘Vrees niet, want ik verkondig u een blijde boodschap: vandaag is u een Redder geboren, Christus de Heer.’ En opeens zingt een hele groep engelen de echte kerstvreugde uit: ‘Eer aan God in de hoogste hemel, en vrede op aarde voor alle mensen die Hij liefheeft.’
Zusters en broeders, dat is het ware kerstcadeau voor alle mensen: voor rijk en arm, oud en jong, relatie of eenzaam, gezin of alleenstaand: dat Jezus geboren is, dat God in ons midden wil wonen. Jesaja viert het al in de eerste lezing. ‘Het volk dat in het duister ronddwaalt, ziet een groot licht; een licht straalt over hen die wonen in het land van de doodse duisternis’, zegt hij. Laat dit onze vreugde zijn. Laten we dus niet ronddwalen in de duisternis, maar de vrede vieren die door Jezus, door God over onze aarde neerdaalt. Zo’n zalige Kerstmis wens ik ons allen toe. Amen.