- Eerste lezing: Deuteronomium 18, 15-20
- Evangelie: Marcus 1, 21-28
Zusters en broeders,
In de eerste lezing zegt Mozes tegen zijn volk dat God heeft beloofd: ‘Ik zal uit uw broeders een profeet doen opstaan zoals gij dat zijt. Ik zal hem mijn woorden in de mond leggen en hij zal hun alles zeggen wat Ik hem opdraag.’ In het evangelie wordt duidelijk dat die profeet Jezus is. Het volk is verbaasd over de kracht van zijn leer, en een bezetene noemt Hem ‘de Heilige van God.’
En zo horen we meteen heel sterke dingen over Jezus. Nochtans is zijn openbaar leven pas begonnen. Vorige week hoorden we hoe Hij de mensen opriep zich te bekeren en te geloven in de Blijde Boodschap. Hij riep ook vier vissers op Hem te volgen, zodat Hij vissers van mensen van hen kon maken. Vandaag horen we hoe Hij voor het eerst als leraar optreedt in de synagoge van Kafarnaüm, en Hij doet dat zo indrukwekkend dat Hij overkomt als iemand die gezag bezit. Helemaal anders dan de schriftgeleerden, want die dreunen telkens opnieuw hun lesje af over de wetten van Mozes. Dat doet Jezus niet. Hij verkondigt de Blijde Boodschap dat God liefde, vrede en vreugde is, en dat Hij geen straffende en wraakzuchtige heerser is, maar een liefdevolle Vader van alle mensen die vraagt aan zijn kinderen dat ook zij liefdevol zouden zijn.
Bij zijn toehoorders komt Hij daarom over als iemand die onderricht met gezag, en een bezeten man herkent Hem zelfs als ‘de Heilige van God.’ En daarmee zien we opnieuw dat Jezus niet aan de machthebbers en de hogepriesters en schriftgeleerden wordt geopenbaard, maar aan gewone mensen. Hier aan een man die blijkbaar zozeer getroffen is dat hij zich behoorlijk krankzinnig gedraagt. Bij zijn geboorte waren het herders, en ook vreemdelingen, Wijzen uit het Oosten aan wie Hij werd geopenbaard. Nooit aan heersers en de gevestigde orde. Maar Jezus legt de bezeten man het zwijgen op, want als Hij nu al als de Zoon van God wordt erkend en herkend, is zijn zending al volbracht nog voor ze begonnen is.
Maar zijn optreden maakt ook duidelijk dat Hij iemand echt kan bevrijden van het kwade, van het zwakke, van moedeloosheid, van radeloosheid. Hij schreeuwt daar niet voor, zoals die bezeten man, maar Hij toont wel zijn gezag, want zijn woorden en daden zijn woorden en daden van zijn Vader in de hemel. Woorden en daden van liefde, van vrede, van vreugde.
Het evangelie van vandaag maakt dus duidelijk dat Jezus geen seut is die alles over zich heen laat gaan, maar dat Hij een man die weet dat Hij gezag heeft. Hij aarzelt geen ogenblik om de bezetene te doen zwijgen en de rust te doen terugkeren, zodat Hij in alle rust zijn Blijde Boodschap kan verkondigen. Hij was niet bang, voor niets of voor niemand.
Zusters en broeders, zijn ook wij zo moedig? Komen ook wij uit voor ons geloof? Gaan we in tegen de afbraak van God en zijn Kerk die we meer en meer meemaken? Zien wij, net zoals die bezeten man, in Jezus de Heilige van God? En staan we toe dat Hij het kwade uit ons wegdrijft? Het kwade van egoïsme en onverschilligheid, maar ook het kwade van zwakheid, onzekerheid, twijfel aan de diepte van ons geloof. Wat zou het goed zijn als Jezus al dat kwade uit ons kon wegdrijven, en als we, net als de toehoorders in de synagoge, zozeer zouden aangegrepen worden door zijn Boodschap van liefde, vrede en vreugde dat we er ook echt naar zouden leven. Amen.