- Eerste lezing: Nehemia 8, 2-4a.5-6.8-10
- Evangelie: Lucas 1, 1-4; 4, 14-21
Zusters en broeders,
Luisteren: daarover gaat het in de lezingen van vandaag. In de eerste lezing luisteren Joodse mannen en vrouwen de hele dag lang naar de voorlezing van de Wet. Ze zijn pas terug uit jarenlange ballingschap, en worden nu zozeer aangegrepen door het Verbond dat God met hen wil sluiten dat ze allen in tranen uitbarsten. Dat doen de inwoners van Nazareth niet wanneer ze in de synagoge luisteren naar de woorden van Jesaja die Jezus hen voorleest, maar hun ogen zijn wel gespannen op Hem gericht, wellicht met de vraag waarom Hij precies die woorden voorleest, en wat Hij daarmee wil zeggen.
Het is immers niet min wat Hij leest: ‘De Geest van de Heer rust op mij, want Hij heeft mij gezalfd om aan de armen de Blijde Boodschap te brengen, aan de gevangenen hun vrijlating bekend te maken, en aan blinden het herstel van hun zicht. Om aan onderdrukten hun vrijheid te geven en een genadejaar van de Heer af te kondigen.’ Zijn dit woorden van Jesaja, of rust Gods Geest inderdaad op Jezus, de zoon van de timmerman van hun stad?
Wij kennen het antwoord op die vraag. Gods Geest rust inderdaad op Jezus, en Hij zal de Blijde Boodschap van liefde, vrede en gerechtigheid verkondigen en beleven. Volgende week zullen, we horen dat Hem dat van bij het begin niet in dank wordt afgenomen. We weten ook dat de afkeer voor zijn Boodschap zozeer groeide dat Hij erom vermoord werd.
Nochtans zaait Hij niets anders dan liefde, vrede en gerechtigheid, ook voor ons vandaag. Luisteren naar God, luisteren naar onszelf, luisteren naar onze medemensen. En luisteren blijft niet bij toehoren, maar zet aan tot daden, dus tot doen wat Jesaja zegt en wat Jezus ons heeft voorgeleefd.
Want zo is ons geloof. Het blijft niet bij woorden, maar het zijn daden. God is liefde, maar Hij kan zijn liefde alleen in werkelijkheid omzetten als wij zijn luisterende oren en zijn ogen vol liefde en vrede zijn. Als wij zijn helpende handen en voeten zijn die leiden naar mensen in nood. Als wij zijn Blijde Boodschap dus omzetten in daden. God dwingt ons daar niet toe, maar Hij schenkt ons zijn liefdevolle aanwezigheid om ons te helpen en ons te sterken. En Hij straft ons niet als we niet doen wat Hij verlangt, want Hij is geen wraakzuchtige God, alleen maar een God van liefde en barmhartigheid. Een God van liefde die hard nodig is in deze tijd van onvrede, van oorlog, van uitbuiting, maar ook van christenvervolging in zoveel landen.
Zusters en broeders, vandaag is het de laatste dag van de Gebedsweek voor de Eenheid van de Christenen. Een belangrijke week, want wat we ook zijn, katholiek, protestant, orthodox, anglicaan: allen zijn we christenen. In de tweede lezing drukt Paulus zich daar met merkwaardige woorden over uit. Hij zegt: ‘Het menselijk lichaam vormt met zijn vele ledematen één lichaam. Zo is het ook met het lichaam van Christus. Of we nu Joden of Grieken zijn, of we nu slaven of vrije mensen zijn, we zijn allen van één Geest doordrenkt, en daardoor zijn we één lichaam.’ Zo zijn we dus ook door de eenheid van ons geloof één lichaam om ons in te zetten voor de beleving en de verspreiding van Jezus’ Blijde Boodschap van liefde, vrede en gerechtigheid. Moge die Blijde Boodschap in woorden en daden ons leven leiden. Amen.